Ponieważ układy hydrauliczne znalazły liczne zastosowania,między innymi w przemysłach: maszynowym, samochodowym,lotniczym, metalurgicznym, zbrojeniowym, tworzyw sztucznych,w automatyce, w obrabiarkach, w rolnictwie, w budownictwie,w robotach publicznych i wielu innych; w technice tej dokonuje się nieustający postęp. 

Nowoczesne technologie wymagają spełnienia ściśle określonych i coraz ostrzejszych kryteriów w zakresie:
- niezawodności i trwałości stosowanych materiałów konstrukcyjnych,
- optymalnych parametrów cieczy hydraulicznych,
- łatwego dostosowania układów hydraulicznych do różnych maszyni innych technologii (na przykład elektroniki),
- przekazywania coraz większych mocy (na przykład moc rzędu1000 kW w napędach wiertniczych),
- coraz mniejszego stosunku masy układów hydraulicznych doprzenoszonej mocy,
- uproszczenia metod kontroli, przy jednoczesnym zwiększeniu ich precyzji,
- łatwej i szybkiej konserwacji. 

Wszystkie wymienione czynniki stawiają przed cieczą hydraulicznąwymagania coraz trudniejsze do spełnienia.

Ciecz hydrauliczna ma za zadanie przenieść energię z napęduhydraulicznego (najczęściej pompy hydraulicznej) do odbiorników(elementów wykonawczych), takich jak: cylindry i silniki hydrauliczne,wykonujących czynności wymagane przez użytkownika.

Ciecz hydrauliczna we współczesnych układach hydraulicznych spełnia następujące, podstawowe funkcje:
- przenoszenie energii i sygnałów sterujących,
- smarowanie ruchomych elementów,
- odprowadzanie ciepła,
- odprowadzanie zanieczyszczeń stałych z układu,
- uszczelnianie układu. 
oraz funkcje dodatkowe:
- zmniejszanie zużycia części układu hydraulicznego,
- ochrona przed korozją,
- zabezpieczenie przed szkodliwym działaniem wody,
- zabezpieczenie przed szkodliwym działaniem powietrza.

Funkcje te należy uwzględnić przy wyborze cieczy hydraulicznej.

Celem zapewnienia poprawności działania oraz trwałościi niezawodności układu hydraulicznego, ciecz hydrauliczna musiposiadać pewne podstawowe właściwości, niezbędne dla przekazywaniaenergii, smarowania i ochrony, tj. :
- odpowiednią lepkość,
- możliwie jak najmniejsze zmiany lepkości w funkcji temperatury(wysoki wskaźnik lepkości),
- wymaganą pompowalność w najniższej temperaturze użytkowania,
- mały moduł ściśliwości (na przykład: obecność powietrza w cieczyzwiększa jej ściśliwość),
- brak skłonności do pienienia,
- szybkie wydzielanie powietrza,
- dobre właściwości przeciwzużyciowe,
- dobre właściwości przeciwkorozyjne i przeciwrdzewne,
- stabilność w czasie pracy; to znaczy odporność na utlenianie,ścinanie i degradację termiczną. 

Pierwszą używaną cieczą hydrauliczną była woda.

 Miała onawiele wad, powodowała między innymi: korozję, osadzanie się kamienia kotłowego, łatwo odparowywała, miała zbyt małą lepkość, złe właściwości niskotemperaturowe, a przede wszystkim brak niezbędnych właściwości smarnych i przeciwzużyciowych. 
 Aktualnie,jedynie w niewielu pracujących instalacjach przemysłowych jako cieczy hydraulicznej używa się jeszcze wody, zwykle z dodatkami przeciwkorozyjnymi. 
Przeważająca część układów hydraulicznych,stacjonarnych lub przewoźnych, jest napełniona cieczą hydrauliczną,najczęściej będącą uszlachetnionym olejem mineralnymlub roślinnym.
 Jednakże, w niektórych szczególnych przypadkach,kiedy ciecz hydrauliczna musi być trudnopalna, używa się specjalnych cieczy syntetycznych lub w niektórych przypadkach cieczy zawierających wodę.